چگونه انتقاد كنيم تا نتيجه بگيريم

چگونه انتقاد كنيم تا نتيجه بگيريم.

شما در مقابل انتقاد چگونه عمل مي كنيد ؟

ايا انتقاد سبب خشم و عصبانيت شما مي شود ؟

ايا شما نيز گه گاه با سخنان انتقاد اميز خود , موجب رنجش ديگران مي شويد ؟

ايا از ترس اين كه مبادا كسي را از خود برنجانيد , در بيان مطالبي كه آن را مفيد مي دانيد , ترديد مي كنيد ؟

پاسخ اين پرسش ها اغلب مثبت مي باشد چرا كه مردم معمولا تمايل دارند انتقاد را به شكل منفي به كار برند و تعبير و تفسير كنند و يا به دليل منفي بودنش از انتقاد كردن خودداري كنند .

 اگر چند نفر را به طور اتفاقي انتخاب كنيد و از آن ها بپرسيد ( معني انتقاد چيست ؟ ) به احتمال زياد خواهند گفت : ( انتقاد اظهار نظري است مخرب , تحير كننده يا خصومت اميز كه هدفش عيب جويي است .)

چرا انتقاد در مفهوم رايج خود داراي تاثيري تا بدين حد مخرب و منفي است ؟

● در انتقادهاي متداول , انتقاد كننده معمولا به شكلي غير منصفانه قط روي نقاط ضعف انگشت مي گذارد .

● انتقاد به صورت متداول خود , جرياني منحصرا يك سويه دارد .

● انتقاد نادرست احتمال رشد و پيشرفت را از بين مي برد . اين شيوه بت تمركز بر روي اعمال گذشته فرد روزنه هر نوع جبران و پرهيز از خطا را مي بندد .

وقت آن رسيده كه در تعريف انتقاد تجديد نظر كنيم و بدين ترتيب مفهوم قبلي آن را تغيير داده , در روند انتقاد كردن و انتقاد شنيدن تحول و اصلاحاتي ايجاد كنيم . به تعاريف جديد توجه كنيد :

انتقاد عبارت است از انتقال اطلاعات به ديگران

 به نحوي كه افراد مرد انتقاد بتوانند آن را در جهت مصالح خود به كار برند.

و يا   

انتقاد وسيله اي است براي تشويق و افزايش رشد فردي و روابط اجتماعي

براي اين كه انتقادمان سازنده باشد و از آن احساس خشنودي كنيم , بايد به يك پرسش كليدي پاسخ دهيم :

اطلاعاتي را كه مي خواهيم به فرد مخاطب دهيم, چگونه بيان كنيم كه از يك طرف مخاطب ما آن را بپذيرد و از آن سود ببرد و از طرف ديگر به بهبود روابط ما با او كمك كند به عبارتي ديگر( چه بگوييم؟ و چگونه بگوييم ؟ )

اين پرسش , مركز ثقل مساله را از عيب جويي به حل مشكل تغيير مي دهد .

براي طرح يك انتقاد سازنده و موثر بايد موارد ذيل را مد نظر داشته باشيد :

● رفتار مورد انتقاد را مشخص كنيد .

● انتقاد خود را تا حد ممكن واضح ومشخص بيان كنيد .

● اطمينان حاصل كنيد كه اعمال و رفتاري را كه مورد انتقاد قرار مي دهيد , قابل تغيير است . در غير اين صورت از انتقاد صرف نظر كنيد .

● از عبارت نظر شخصي من اين است استفاده كنيد و از تحميل نظريات خود بپرهيزيد .

واضح و شمرده سخن بگوييد, به طوري كه طرف مقابل شما و دليل مطرح كردن آن را بفهمد .

● موضوع را كش ندهيد و انتقاد را به سخنراني تبديل نكنيد, زيرا شنونده بي حوصله مي شود و توجهي  به آن نمي كند .

● بكوشيد انگيزه هايي براي تغيير رفتار پيدا كنيد و خود را متعهد بدانيد كه انتقاد شونده را در حل مشكلش كمك كنيد .

● اجازه ندهيد گفته هايتان از احساسات منفي شما رنگ بگيرد .مواظب باشيد صدايتان بلند و لحن كلامتان خشن و تعنه اميز نباشد.

● از ژست هاي خشم الود , مانند گره كردن دست ,اخم كردن , گره به ابرو انداختن و نظائر آن بپرهيزيد .

● حالت و رفتار شما مي بايست گفته هاي شما را تقويت كند نه انكه انها را نفي كند .

● با مشكلات و احساسات طرف مقابل , همدلي نشان دهيد .

● شتاب زده انتقاد نكنيد .

● بكوشيد با پيش بيني واكنش هاي منفي شخصي كه مورد انتقاد قرار مي گيرد , از بروز آن جلو گيري كنيم. جملاتي مانند : (مي دانم كه به من اين اجازه را مي دهيد كه در مورد ... حرف بزنم , چون معتقدم كهبراي شما مفيد خواهد بود .) در كاهش واكنش هاي منفي موثر مي باشد .

● اگر نتيجه انتقاد خود رادر رفتار انتقاد شونده مشاهده نموديد , وي را تحسين كنيد .