ارتباط را با لبخند آغاز كنيم .دست دادن خوب بدون ژست گرفتن ميسر نيست . اين يك نقطه اتصال در ارتباط ميان فردي است و يك توافقي است بين طرفين كه مايلند خشنودي خود شان را به همديگر انتقال دهند.بهترين راه براي انجام آن كمك گرفتن از چهره و چشمانمان است.

2-دستمان را بازنگهداريم و مطمئن باشيم كه دست دادنمان آغاز گر يك ارتباط قوي خواهد بود نه دست دادن با كف دست يا انگشتان يا دست دادن با دستمالي كه در دست داريم .

3-دست دادن خوب بايد محكم اما نه با فشار و زور زياد باشد.چرا كه دست دادن آغازيك مسابقه كشتي نيست و نبايد هم آنقدر شل باشد كه دست دادن مانند لمس كردن يك ماهي مرده باشد.آيا شما خودتان مايليد با كسي كه دست اش همانند ماهي مرده است دست بدهيد؟ بي ترديد نه هميشه دستانتان محكم و استوار باشد وآن رابا فشار دستان طرف مقابلتنانا تنظيم كنيد.

4-دست دادن خوب ،توام با حركت ملايم بالا و پائين دست است نه پس وپيش دادن آن . مگر اينكه بخواهيد مثلا درختي را با هم اره كنيم. حركت ملايم دستانتان را هم بايد تنظيم كنيم به گونه اي كه براي طرف ارتباط راحت باشد.

5-برخي دوست دارند دست دادنشان طولاني و برخي هم مايلند خيلي كوتاه باشد.بايد با توجه به خواست طرف ارتباط اين مدت تنظيم شود

6-به دست چپمان نيز فكر كنيم . اگر چه ممكن است در برخي از فرهنگها مرسوم نباشد ، اما استفاده از دست چپ گرمي خاصي به ارتباط مي دهد و آنرا صميمانه تر مي كند .اگر بخواهيم احساس صميمانه تري را به ديگري انتقال دهيم ، دست چپمان را هم بكار بگيريم و بازوي دست طرف مقابل را بگيريم

7-اگر نگاه مستقيم و لبخند ملايم نتواند ارتباط را از طريق دست دادن بر قرار سازد ، حتما شما اين ارتباط را از دست خواهيد داد.

بعد از خواندن اين مطلب و فكر كردن در مورد آن بايد اين واقعيت را بپذيريم كه يكي از عوامل كليدي دست دادن نيت در عمل است.همانند همه چيزهائي كه در زندگي براي آن اراده مي كنيم بايد روي بر قراري ارتباط نيز تمركز كنيم و قطعا بطور طبيعي خواهيم توانست تا اين 7مورد را بكار ببنديم.
شما طبيعي ترين بخش فرايند ارتباط را به دست دادن با ديگري اختصاص مي دهيد و بايد نگاهتان مستقيما به چشمان طرف ارتباط بوده و با لبخند رابطه را بر قرار سازيد.و رابطه دستتان
را نيز تنظيم نموده ، روي طرف مقابلتان متمركز شويد.